در بیان اینکه طی وادی طریقت و قطع جاده ی حقیقت را، همتی مردانه در کارست که آن جامه مناسب براندام قابلیت هر کس و پای مجاهده ی هر نالایق را پایه ی دسترس نیست لمولفه:

نه هر پرنده به پروانه می رسد در عشق

که بازماند اگر صد هزار پر دارد

و در اینجا بر کمال همت حضرت عباس و نهایت قابلیت آن زبده ی ناس، سلام الله علیه بر مشرب اهل عرفان گوید:

آن شنیدستم یکی ز اصحاب حال

کرده روزی از در رحمت سوال

کاندرین عهد از رفیقان طریق

رهروان نعمت اللهی فریق

کس رسد در جذبه بر نور علی

گفت اگر او ایستد بر جا، بلی

لاجرم آن قدوه ی اهل نیاز

آن بمیدان محبت یکه تاز

آن قوی؛ پشت خدا بینان ازو

و آن مشوش؛ حال بیدینان ازو

موسی توحید را، هارون عهد

از مریدان، جمله کاملتر بجهد

طالبان، راه حق را بد دلیل

رهنمای جمله، بر شاه جلیل

بد بعشاق حسینی؛ پیشرو

پاک خاطر آی و پاک اندیش رو

می گرفتی از شط توحید آب

تشنگان را می رساندی با شتاب

عاشقان را بود آب کار ازو

رهروان را رونق بازار ازو

روز عاشورا بچشم پر ز خون

مشک بر دوش آمد از شط چون برون

شد بسوی تشنه کامان رهسپر

تیر باران بلا را شد سپر

بس فرو بارید بر، وی تیر تیز

مشک شد بر حالت او اشک ریز

اشک چندان ریخت بر وی چشم مشک

تا که چشم مشک، خالی شد ز اشک

تا قیامت تشنه کامان ثواب

می خورند از رشحه ی آن مشک آب

بر زمین آب تعلق پاک ریخت

وز تعین بر سر آن، خاک ریخت

هستیش را دست از مستی فشاند

جز حسین اندر میان چیزی نماند